We moesten even doorbijten om deze cursus in ons gebied te kunnen uitnodigen, daar kwam toen corona ook nog tussen, maar nu is ze dan van start gegaan. De eerste twee lessen zijn gevolgd… 

Ja, en de derde les laat weer op zich wachten door verscherpte coronamaatregelen. Geduld, ooit komt er weer licht aan de horizon.

De cursus startte op 16 november bij kanoboerderij ‘De Reusel’ te Moergestel. Docente Britta Bost (SBB/AERES)  besteedt veel aandacht aan motivatie en doelen van natuurbeheer. ‘Natuurbeheer is vertrouwen!’, zo zegt ze, en dat geldt zowel voor de boeren als voor de boswachters van Staatsbosbeheer of andere TBO’s. Samenwerking, vertrouwen en elkaars kennis benutten.

Afb.: Twee lessen konden doorgaan voor de nieuwe corona maatregel (Foto: M. Leesberg)

De ochtend wordt in de lesbanken besteed, de lunch is goed voor de maag en voor het netwerken, maar dan gaat het programma toch buiten verder. In het veld gaat het pas leven en dan komen de tongen los.

Leren met elkaar en van elkaar

Er zijn deelnemers met veel kennis in de groep, maar ook boeren met minder ervaring. Het is de kunst om van elkaar te leren. Britta hoopt dat de boeren zover komen dat ze ook experimenten in het veld gaan uitvoeren. Jan van de Broek kan daar over meepraten. De ‘Hilverboeren’ proberen steeds meerwaarde te vinden in de samenwerking, de dialoog en samen kringlopen te sluiten en kennis naar zich toe te halen door samen deskundigen uit te nodigen.

Gert-Jan van de Boomen ziet veel herkenning in de stof die Britta aanreikt. ‘We zijn er thuis volop mee bezig, een beetje opfrissen helpt wel, maar zeker ook de dialoog met de collega’s’.

Lokale boswachter Bart Simons weet de deelnemers te prikkelen met vragen en gewapend met schop, guts en grondboor maakt hij zijn woorden aanschouwelijk.

De Gement als voorbeeldgebied

Het gebied waar de groep te gast is, is 280 hectaren groot en van oudsher bekend als weidevogelgebied. Sinds 2011 ligt het beheer al bij De Hilverboeren. Opgestart met een Green Deal hebben ze met elkaar al een lange weg begaan. Het resultaat mag er zijn: de hele gradiënt is aanwezig. Vooral botanisch is er al een mooie ontwikkeling ingezet en de vogels weten het gebied te vinden, maar de reproductiefactor wil nog niet zo volgen. Waarom niet? Die vraag staat volop in de belangstelling, naast het economische vraagstuk. Wat kan er nog, binnen de huidige kaders? Welke toepassingen vinden we voor de ‘vruchten’ van het beekdal? Hoe maken we samen de kringloop rond?

Afb.: In het veld komen wordt alles aanschouwelijk (Foto: M. Leesberg)

Verschillende visies

‘Begrip en vertrouwen kan soms ook souplesse met de maaidatum in het contract betekenen,’ vertelt Bart Simons. ‘Als seniorbeheerder heb ik binnen SBB wel enige vrijheid om argumenten van de beheerders zorgvuldig te wegen en soms zie ik mogelijkheden om een verzoek om een vervroegde maaidatum te honoreren. Zoiets kan alleen in goed vertrouwen. Het gewas is rijp, er is regen op komst, dan willen we maaien! Maar de eerste zorg is toch dat de kuikens vliegvlug zijn. In zo’n geval wordt de ecoloog geraadpleegd en dan past alleen maatwerk.’

Meer potentie

Werktuigencooperatie De Kempen is vandaag ook aanwezig, wij spreken Dirk Roest. WTC De Kempen voert al jaren werkzaamheden uit in dit gebied, maar sinds kort neemt Dirk ook de coördinatie van het beheer op zich. ‘Waar andere sectoren afnemen zien wij toch steeds meer potentie in natuurbeheer. Wij denken graag mee en overwegen ook de aanschaf van speciale werktuigen. Natuurlijk berijden we deze natte gronden met ballonbanden, maar er kan nog veel meer.’

Maart 2022 start een nieuwe  cursusreeks in Kempenland, hiervoor zijn nog plaatsen vrij.

Meer weten: klik hier voor cursus-info